اختلاف نظر والدین در تربیت فرزندان | اختلاف نظر در تربیت فرزند

وقتی توی مسئولیت دادن بین پدر و مادر اختلاف نظره!

گاهی اوقات در رابطه با مسئولیت دادن به فرزند، بین پدر و مادر اختلاف نظر وجود داره به طور مثال پدر میگه بزار خودش انجام بده مادر میگه نه گناه داره…
یا به عنوان مثال مادر میگه: از صبح تا شب کاری انجام نمیده اما پدر میگه: وقتی من هستم بزار کیف کنه!

وقتی والدین جلوی فرزندان اختلاف نظرات خودشان را علنی می کنند، به دنبال خراب شدن جایگاه هر دو نفر، اتفاقات خطرناکی رخ می دهد. فکر نکنید اگر من از همسرم انتقاد کنم فقط جایگاه او خراب خواهد شد! اصلا اینطور نیست بلکه هر دو نفر خراب می‌شویم. فرزند ما می‌فهمد که می‌تواند روی حرف ما حرف بزند، می‌فهمد که می‌تواند نظر و درخواست ما را حذف کند، می‌فهمد که والدینش با هم اختلاف دارند پس می‌توانم من حکومت کنم!

در اینجا به این مسئله و راهکارهای آن خواهیم پرداخت.

اختلاف نظر والدین در تربیت فرزندان

اختلاف نظر بین والدین در مورد تربیت فرزندان و میزان مسئولیت دادن به آنها رایج است و می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله زمینه ها، ارزش ها و سبک های متفاوت فرزندپروری باشد که می تواند باعث ایجاد تنش و سردرگمی در خانواده شود. این اختلاف نظرها اغلب می تواند ناشی از باورهای متفاوت در مورد استقلال، بلوغ و انتظارات مناسب از فرزندان باشد. درک اینکه چگونه می توان این اختلافات را به طور مؤثر مدیریت کرد، برای رفاه والدین و فرزندان بسیار مهم است.

درک اختلاف نظر

فلسفه های متفاوت فرزندپروری: والدین ممکن است نظرات متضادی در مورد میزان مسئولیت کودک بر اساس تربیت یا تجربیات شخصی خود داشته باشند. به عنوان مثال، یکی از والدین ممکن است به تقویت استقلال از طریق افزایش مسئولیت ها معتقد باشد، در حالی که دیگری ممکن است ایمنی و احتیاط را در اولویت قرار دهد که منجر به رویکرد محافظتی تری می شود.

زمینه های مشترک اختلاف نظر

1. روش های انضباط: یکی از مکررترین موارد اختلاف این است که چگونه کودکان را تنبیه کنیم. والدین ممکن است در مورد ملایم‌تر یا سخت‌گیر بودن اختلاف نظر داشته باشند، که می‌تواند منجر به احساس تضعیف اقتدار یکدیگر شود.

2. روال‌های روزانه: درگیری‌ها اغلب بر سر برنامه‌های روزانه، مانند زمان خواب، زمان صرف غذا و زمان تماشای تلویزیون ایجاد می‌شوند. به عنوان مثال، یکی از والدین ممکن است زمان خواب سختی را ترجیح دهد در حالی که دیگری به رویکرد انعطاف پذیرتری معتقد است.

3. ارزش‌ها و باورها: تفاوت‌های اساسی در ارزش‌ها – مانند باورهای مذهبی، اولویت‌های آموزشی و انتخاب‌های سبک زندگی – می‌تواند اختلاف ‌نظرهای مهمی ایجاد کند. والدین ممکن است در مورد اینکه چه اصولی را در فرزندان خود القا کنند دچار اختلاف شوند.

4. رسیدگی به موقعیت‌های خاص: سناریوهای غیرمنتظره، مانند برخورد با مشکل رفتاری کودک در مدرسه یا تصمیم‌ گیری در مورد فعالیت ‌های فوق برنامه، می‌تواند تنش‌ های موجود را در صورت عدم همسویی والدین تشدید کند./ اختلاف نظر والدین در تربیت فرزندان

تاثیر بر فرزندان

هنگامی که والدین آشکارا با یکدیگر اختلاف نظر دارند، به خصوص در مقابل فرزندانشان، می تواند منجر به سردرگمی و ناامنی شود. اگر بچه ها درک کنند که والدینشان در اقتدارشان متحد نیستند، ممکن است احساس ناامنی کنند. این می تواند به صورت مسائل رفتاری، اضطراب، یا تلاش برای دستکاری موقعیت ها با بازی یکی از والدین در برابر دیگری آشکار شود.

همچنین هنگامی که والدین بر سر مسئولیت ها اختلاف نظر دارند، کودکان ممکن است در مورد انتظارات و اختیارات احساس سردرگمی کنند. آنها ممکن است عدم ثبات را درک کنند که منجر به اضطراب یا مسائل رفتاری در هنگام هدایت پیام ‌های متناقض از طرف والدینشان شود. علاوه بر این، کودکان ممکن است از این تفاوت‌ها با بازی یکی از والدین علیه دیگری برای کسب امتیازات یا اجتناب از مسئولیت‌ها سوء استفاده کنند.

از طرف دیگر تحقیقات نشان می دهد که نظم و انضباط ناسازگار می تواند کودکان را گیج کند و به مشکلات رفتاری کمک کند. برعکس، رویکردهای نظم و انضباط هماهنگ منجر به نتایج بهتر برای کودکان می شود.

استراتژی های ارتباط موثر

_ بحث‌های آزاد: والدین باید در مورد انتظارات و نگرانی‌های خود در مورد مسئولیت‌های فرزندشان گفتگو کنند. این گفت و گو می تواند به هر یک از والدین کمک کند تا دیدگاه دیگری و ارزش های اساسی را که باورهای آنها را هدایت می کند، درک کنند.

_ ایجاد اهداف مشترک: شناسایی اهداف مشترک برای رشد و استقلال فرزند می تواند به والدین کمک کند تا رویکردهای خود را هماهنگ کنند. توافق بر سر آنچه که برای رشد فرزند بهترین است – مانند تقویت استقلال و در عین حال اطمینان از ایمنی – می تواند یک جبهه متحد ایجاد کند.

_ همکاری الگوسازی: نشان دادن چگونگی حل و فصل اختلافات محترمانه می تواند مهارت های ارزشمند حل تعارض را به فرزندان بیاموزد. والدین باید در مقابل فرزند از یکدیگر حمایت کنند و احساس امنیت و ثبات را تقویت کنند.

_ سازش و انعطاف: والدین ممکن است نیاز داشته باشند حد وسطی بیابند که به هر دو دیدگاه احترام بگذارد. برای مثال، آنها می توانند با افزایش تدریجی مسئولیت های فرزند موافقت کنند و در عین حال اطمینان حاصل کنند که هر دو والدین با سرعت و ماهیت این تغییرات راحت هستند.

با به کارگیری این راهبردها، والدین می توانند تأثیرات منفی اختلاف نظرها را بر فرزندان خود به حداقل برسانند و در عین حال محیط خانوادگی هماهنگ تری را ایجاد کنند./ اختلاف نظر والدین در تربیت فرزندان