مثلث موفقیت – راهکارهای کاهش اضطراب و استرس فرزندان

راهکارهای کاهش اضطراب و استرس فرزندان

بسیار طبیعی است که یکی از دغدغه‌های بسیار جدی والدین در دوران تحصیل بچه‌ها، مراقبت از آن‌ها و کنترل میزان اضطراب و استرس در آن‌هاست. معمولا این دغدغه در ماه‌ها و روزهای منتهی به کنکور بیشتر از قبل نیز می‌گردد. اما برای درمان بیش از هر چیز به شما توصیه می‌کنم به روابط عاطفی خود را با خانواده بهبود ببخشید. باور کنید هیچ چیزی به اندازه یک خانه آرام و خانواده شاد، به بچه‌ها آرامش نمی‌دهد. مطمئن باشید هر اختلاف و ناراحتی بین اعضای خانواده مستقیما بر کیفیت و کمیت مطالعه بچه‌ها تاثیر می‌گذارد. معمولا بچه‌هایی که شاهد اختلافات شدید خانوادگی و نزاع‌های گاه و بیگاه والدین در منزل هستند، افت تحصیلی محسوسی را تجربه می‌کنند. پس لطفا سعی کنید در قدم اول، ارتباط خود را با یکدیگر بهبود ببخشید و سپس تلاش کنید رابطه محبت‌آمیزی بین تمام اعضای خانواده برقرار گردد.

            تشویق تلاش؛ نه نتیجه

یکی از نکات مهمی که همیشه برای رسیدن به آرامش به آن اشاره می‌کنم، تغییر زاویه نگاه از میزان نتیجه به میزان تلاش موثر و مفید است. باید قبول کنیم دانش آموزی که پایه درسی ضعیفی دارد، نمی‌تواند با چند روز مطالعه کردن، تغییرات شگفت‌انگیری در نتیجه آزمون‌های خود ایجاد نماید. معمولا این دانش‌آموزان در معرض شدید اضطراب، بی‌انگیزگی و حتی صرف نظر کردن از قبولی در آزمون هستند. مشکل اساسی این افراد این است که توقع نتیجه سریع دارند. یعنی فکر می‌کنند پس از چند روز مطالعه و تست‌زنی باید نتیجه آن‌ها چند برابر شود. درحالیکه برای رسیدن به نتیجه مطلوب، نیازمند یک فرآیند منظم و مستمر جهت بهبود کیفیت یادگیری هستیم.

در اینجا نقش والدین در رفع مشکل فرزندان بسیار تاثیرگذار خواهد بود. والدین باید کمک کنند تا فرزندشان قبول کند با اصلاح روش عملکردی و تلاش موثر و منظم، نهایتا به نتیجه مطلوب خود خواهد رسید. فقط کافی است دست از تلاش برندارد. پس لطفا بسیار مراقب باشید در تعامل با فرزندانتان، قبل از توجه به نتیجه، میزان تلاش آن‌ها را تشویق کنید. این نوع برخورد، می‌تواند منجر به تربیت یک فرزند مسئولیت‌پذیر و باشتکار گردد.

             والد حمایتگر مثبت باشید

بدون شک شما در طول سال مواردی را مشاهده می‌کنید که لازم می‌دانید مستقیما وارد عمل شده و فرزند خود را آگاه سازید. برای اینکه این ارتباط و تعامل به بهترین شکل ممکن صورت بپذیرد و تاثیر کلام شما بر آن‌ها بیشتر شود، پیشنهاد می‌کنم به شیوه «والد حمایتگر مثبت» برخورد کنید. یعنی اگر قرار است نکته‌‌ای را به او یادآوری کنید و یا اشتباهی در عملکردش را به او تذکر بدهید، سعی کنید اینکار را با بیان جملات مثبت انجام داده و نقش حمایتگری خود را پررنگ کنید.[1]

مثلا به جای اینکه بگویید: «چرا صبح‌ها اینقدر دیر از خواب بیدار می‌شی؟ مگه تو کنکور نداری؟»

می‌توانید به آن‌ها بگویید: «پسرم، به نظرت اگر صبح‌ها زودتر درس خوندن رو شروع کنی، تمرکزت بهتر نمیشه؟» یا اینکه: «اگر صبح‌ها بیدار شدن برات سخته، دوست داشتی بگو من صدات بزنم؟»

و یا حتی می‌توانید با آن‌ها وارد یک گفتگوی جذاب و ثمربخش شوید: «راستی معمولا تو چه ساعت‌هایی بازدهی درس خوندنت بیشتر می‌شه؟ نظر مشاورت رو تا حالا پرسیدی؟ نظر ایشون چیه؟» و این سوالات میتونه شروع یک گفتگوی مثبت و آرامش‌بخش بین والدین و فرزند باشه. با این نوع سوالات، نه تنها احساس لجبازی در فرزند شما شکل نمی‌گیرد، بلکه فرصت فکر کردن و بررسی بیشتر عملکردش را نیز پیدا خواهد کرد.

خلاصه کلام و به عنوان جمله آخر، یادتان باشد سلامت روح و روان بچه‌ها بسیار باارزش‌تر از نتیجه کنکور آن‌هاست. پس تلاش کنید به آن‌ها بیاموزید با آرامش، برای رسیدن به اهداف، بیشترین و بهترین تلاش خود را به کار گیرند.

[1] نظریه تحلیل رفتار متقابل TA

مثلث موفقیت – راهکارهای کاهش اضطراب و استرس فرزندان